18 uren in de trein, 3600KM in de Camper door 4 States, 4 National Parks, 1 keer pech, super aardige mensen ontmoet en heel veel ervaringen verder..... Nou lees maar.

Waar waren we gebleven... bijna 4 weken verder alweer en we kunnen inmiddels al een boek schrijven over onze reis.

Met de auto op weg naar Salt Lake city. Onderweg kwamen we in de buurt van Denver Colorado bij een leuk stadje aan genaamd Boulder (90.000 inw.). Dit stadje ligt aan de voet van de Rocky Mountains en bestaat voor ongeveer 30% uit studenten. Hier hebben we in een hele leuke lodge geslapen en een kleine hike gemaakt. Pff dit viel even tegen.. ploeteren tegen die berg op! Hadden we dus een beetje onderschat!

De volgende dag hebben we onze weg vervolgd naar Salt Lake City dwars door het Rocky Mountain National Park. Echt fantastisch! We hebben op 3500 meter hoogte gereden en zijn de continental divide gepasseerd. Dit is de grens waar het water in Amerika aan de ene kant naar het westen stroomt en aan de andere kant naar het oosten. (Chris had hier nog nooit van gehoord!)

Uiteindelijk aan gekomen in Salt Lake City. We hadden ons er heel veel van voorgesteld, mede door de Olympische spelen die hier in 2002 werden gehouden. Eerst dus even park city bezocht. Dit is het dorp waar onder andere de ski wedstrijden, schansspringen en het bobsleeën werden georganiseerd. Een heel mooi wintersportdorp met mega pistes! Het zag er nu heel apart uit omdat alles groen was.

Toen doorgereden naar de grote stad. Planning was om hier een nachtje te slapen, de stad te verkennen en de volgende avond met de trein in achttien uren naar San Francisco te reizen. Bij het binnenrijden van de stad kregen we allebei gelijk al een heel naar gevoel. Bij het tanken al de eerste schooiers ontmoet en zo volgden er in het centrum nog een paar.

De stad is opgericht door mormonen en bijna iedereen die er woont is mormoon (en de rest schooier leek het wel). In de mormoonse gemeenschap mogen mannen meerdere vrouwen hebben, maar ondertussen zijn ze zo heilig als de pest. Midden in de stad staat een enorme Mormoonse tempel. Het hoofdkwartier van de Mormoonse gemeenschap wereldwijd. Dé bezienswaardigheid van de stad. Hmmm... Verder bezit de mormoonse kerk ontzettend veel geld en draait de hele economie van stad (en een groot gedeelte van de staat Utah)van dat geld. Net iets voor ons!! Not!! Wegwezen dus!!

De treinreis

De auto hoefden we eigenlijk pas de volgende ochtend in te leveren, maar dat hebben we diezelfde avond nog gedaan en we hebben 's avonds om half twaalf de trein genomen naar San Francisco. De reis zou achttien uren gaan duren, maar het moest de moeite waard zijn. Deze rit moet de mooiste treinreis zijn van Amerika. De afstand tussen SLC en SF is op zich niet zo groot (maar 1200KM), maar doordat de trein op sommige stukken door nogal bergachtig gebied gaat, kan hij soms niet harder dan 25 km per uur. De trein had twee verdiepingen en wij hadden twee stoelen op de bovenste verdieping van een wagon. Je kon ook cabines boeken met stoelen en bedden, maar dat vonden we te duur en bovendien was het maar voor één nachtje.

Verder was er een vrijetijdscoupé en een coupé waar je kon ontbijten, lunchen en dineren. We vertrokken 's nachts, dus de eerste uurtjes hebben we geslapen. Voor zover dat lukte...., want in plaats van een ICE of een TGV leek het door de slechte rails meer op de wadloper tussen Sneek en Leeuwarden. Toen iedereen om een uurtje of 7 een beetje wakker werd, bleek dat we ook nog een paar van die randdebielen uit Salt Lake City hadden meegenomen. Dit kon dus nog een leuk reisje worden. Chris had het meteen al helemaal geschoten met de hele treinreis, maar we moesten nog zo'n twaalf uur, dus maar lekker een boek lezen en genieten van het mooie uitzicht. Vijf uren voor het einde van de reis, na een paar keer gestopt te hebben in plaatsjes als Wells, Elko en Winnemucca om een paar van die randdebielen te lozen, liep er iemand overstuur te rennen door de wagons met de dringende vraag of er ook een dokter aan boord was! Er was iemand onwel geworden! Nee toch! Ook dat nog! En we zaten midden in de bergen! Uiteindelijk stopte de trein ergens bij een bergdorpje en daar stonden twee brandweerauto's , een politieauto en twee ambulances te wachten om de arme man in kwestie te helpen. (Die Amerikanen weten wat dat betreft wel van aanpakken). Het bleek allemaal wel mee te vallen, maar ze hebben hem toch maar meegenomen. Gelukkig! En nu maar doorkarren met dat ding, want dat uitzicht was wel geweldig maar doodeng in de bergen. Lees: met dat enorme ding heel langzaam langs steile berghellingen en afgronden. Ja.... daar kregen wij ook bijna een hardverzakking van!
Twee uren voor aankomst in Sacramento begon het ineens enorm te stinken in de trein en de trein stopte. Wat nu weer! Een van de conducteurs kwam langs om te vragen of alles oké was, want er had iemand aan de noodrem getrokken! Bleek dat het de machinist was geweest, want een meisje had zich voor de trein had willen gooien! Dat bedenk je toch niet! Vast de trein naar Salt Lake City gemist!

San Francisco, i'ts the best!

Wat waren wij blij dat we in San Francisco aangekomen waren! Wat een heerlijke stad! We hadden voor 4 nachten een spotgoedkope kamer geboekt en ons hotel lag op de grens van Chinatown en de Italiaanse wijk. We hadden ons na New York qua kamer op het ergste voorbereid, maar ons kamertje was heel netjes en schoon en de gedeelde badkamer ook. Wat een opluchting! De homo achter de balie van het hotel (die natuurlijk gelijk zijn oog op Edwin had laten vallen) was zeer behulpzaam (tuurlijk) en heeft ons een beetje wegwijs gemaakt in de stad. 's Avonds heerlijk bij de buren gegeten. Beste chinees eten ooit! De volgende dag de stad verkennen! Oh wat maakte San Francisco ons blij! Iedereen was zo aardig en behulpzaam! Wat een goede beslissing om niet een dag aan SLC te verspillen, maar gelijk hierheen te reizen! Twee leuke gozers ontmoet uit Breda en daar een biertje mee gedronken en gezellig uit eten geweest. Bedankt voor de gezelligheid jongens! We hopen dat jullie een geslaagde vakantie hebben gehad!
De volgende dag weer de stad in en een tweede poging gedaan om de Golden Gate Bridge op de foto te zetten. Weer mislukt! De brug ligt bijna altijd in de mist, net als een groot gedeelte van San Francisco. 's Middags lekker een terrasje gepakt en een paar gezellige Amerikanen tegengekomen. Na een beetje kletsen over van alles en nog wat vroegen ze of we zin hadden om met hun en nog 10 vrienden uit eten te gaan bij een Thais restaurant. Ja waarom niet? Een supergezellige avond gehad en ze stonden er op de rekening voor ons te betalen! Echt super lief!

Onze laatste dag in SF besloten we rustig aan te doen en even een wasje te draaien etc. Toch maar vroeg opgestaan, zodat de wasmachines nog vrij waren en om half 9 stonden we buiten om even een lekker broodje te halen bij de bakker onder het hotel. Buiten bij de chinees twee panden verderop stonden allemaal drukke Chineesjes ruzie te maken sommigen nog met de pyjama aan en ja hoor..... allemaal rook uit de voorgevel! We zijn beetje blijven kijken en de een na de andere brandweerwagen kwam aanrijden. De rook werd steeds erger en hmmm we raakten toch lichtelijk in paniek (Chris dan). Snel naar boven gegaan, alle spullen in de backpack gegooid en snel weer naar buiten. Toen we opgelucht met ons hele hebben en houden weer buiten stonden stond de hele straat vol met ramptoeristen en het leek toch wel ernstig. Wel vonden we het merkwaardig dat iedereen in het hotel zo rustig bleef. Bleek dat we dus ons voor niets druk hadden gemaakt en dat het hele hotel goed gescheiden was van alle krakkemikkige pandjes van de Chinezen. Jut en jul hadden zich voor niets zo druk gemaakt, dus weer naar de hotelkamer en we konden ons hele hebben en houden weer uitpakken!

De Camper

De volgende dag (zaterdag 26 september) konden we ons campertje ophalen. De bedoeling was om hier twee en halve week door het zuidwesten van Amerika te reizen. En onder andere de bekende National Parks te bezoeken Dit is dé grote trots van de Amerikanen en terecht. Het zijn enorme gebieden, echt natuur. We zijn hier zonder dat we het doorhadden ook regelmatig een paar dagen onbereikbaar geweest op onze mobiele telefoons. (Tot grote ongerustheid van onze mama's en andere lieve familieleden en vrienden).
Nadat we onze camper hadden opgehaald moesten er natuurlijk eerst boodschappen gedaan worden. We hadden een boodschappenlijst gemaakt, maar desondanks hebben we het weten te presteren om 3 uren lang in de supermarkt door te brengen!!! Ook werd het duidelijk dat we nog erg moesten wennen aan het rijden in een camper. Alles slingerde heen en weer, van de tafel, kastjes open en dicht, lampjes nog aan. Oeps.... Tóch eerst maar even alles opruimen voordat we gaan rijden. 's Nacht maar een camping uitgezocht die dichtbij lag en we hebben die eerste nacht als een blok geslapen!

Ons eerste doel met de camper: Yosemite National Park! In het westen van California. Een van de bekendere parken van Amerika en echt super mooi! Ongeveer de Veluwe maar dan anders.

Na een paar keer verkeerd te rijden dankzij TomTom... Waren we eindelijk op de goede weg omhoog aan het klimmen over een slinger weg. Dachten we er bijna te zijn, een opstopping. We stonden precies stil op een plek waar de weg wat breder was dus na een paar minuten stil staan ging iedereen de auto uit om uit te zoeken wat er aan de hand zou kunnen zijn. Niet veel later kwamen we er achter dat er net een aanrijding was geweest. Dat kan wel even duren dachten we direct... Met dat we aan het wachten waren viel het ons op dat er een flinke plas olie onder onze auto lag. Een aantal behulpzame locals kwamen met advies dat het verstandig was om terug te gaan naar de bewoonde wereld waar garages zijn. Bij Sam's Transmissions in Auckhurst was het euvel gelukkig binnen twee uur verholpen en jut en jul konden weer vrolijk d'r op uit! In Yosemite National Park hebben we twee nachten op een natuur camping gestaan in Wawona bij een kleine kreek

en veel gehiked door bossen met enorme Sequoia bomen! Met de camper zijn we naar Glacier Point gereden in het midden van het park. Dit punt ligt heel hoog en bij aankomst weet je niet wat je ziet! Nou ja... de foto's zeggen wel weer genoeg.

Na Yosemite zijn we via de Tioga Pass naar het zuiden gereden. Een nachtje gepit op een flintstone's campeer plaats in Lone Pine en door Death Valley naar Las Vegas gereden.(Tja... Hoe omschrijf je Death Valley: een vallei waar zeg maar niks leeft, aardig doods dus).Het kan daar in de zomer 50 graden zijn. Gelukkig was het daar nu een frisse 30 graden

Al dalend vanaf een berg zagen we Vegas en zijn skyscrapers in de verte verschijnen. Las Vegas wat een gewaarwording, midden in het dorre landschap ineens een mega stad waar iedere minuut een vliegtuig lijkt te landen. Als je dan met een camper in LV komt is er eigenlijk maar één optie om te camperen. Waar beter dan bij Circus Circus aan 'The Strip'. Voor wie het niet weet; The Strip is de straat waar alles gebeurd. En bij camping moet je je een paar hectare asfalt voorstellen. Ja zoiets als een parkeerplaats. Maar goed we zijn in Vegas. Bij de camper lekker een paar biertjes gedronken, ons even opgetut en hup, the strip op! Na een paar uurtjes van Casino naar Casino te slenteren en 10 dollar in een automaat te gooien waren we eigenlijk alweer behoorlijk klaar met Las Vegas. Gelukkig hebben we nog het waterballet van de Bellagio!!! Zie de link en luister naar het liedje.. http://www.youtube.com/watch?v=hE9eeWFQVv0 Hillarisch!! Tja toen was het voor ons tijd om op te stappen!
Volgende dag weer kilometers gevreten op weg naar Zion National Park in Zuid Utah. Ook zeer indrukwekkend! We kwamen daar op vrijdag aan en hadden enorme mazzel! Alle campings vol, maar voor ons 'Cute Little RV' althans dat vinden de Amerikanen, (bijna 6 meter), was er nog één plekje vrij! In Europa is dit gewoon een meer dan gemiddelde camper! Alles zit erop en eraan. Een dikke V8 motor, Een grote koelkast met vriesvak, we kunnen slapen, eten koken, douchen, naar de wc gaan en als we rustig aan doen kunnen we 4 dagen met onze watertank en elektriciteit. Nou je wilt niet weten wat hier allemaal rondrijd! Enorme bussen en trailers waar ons ‘kleintje' wel bijna 3 keer in past! Vaak slepen ze er nog gewoon een hele SUV achteraan! Ze kunnen de zijkanten dan ook nog eens uitschuiven zodat ze een hele bungalow hebben. Je lacht je dood!
Maar goed.... Waar waren we, oh ja Zion... Lekker hyken genieten van de natuur en stenen heel veel stenen.

Opnieuw kilometers vreten want we willen uiteraard niet de Grand Canyon missen! Om het in een dag te gaan rijden was iets te enthousiast dus met de Lonely Planet op schoot en Edwin met laptop op zoek gegaan naar een goede tussenstop. Page Arizona ligt mooi in het midden dachten we beiden. Verder niks te beleven, maar ja we blijven toch maar één nachtje. Dus niet! 's Ochtends werden we wakker van het heen en weer schudden van onze camper. Het waaide flink! Windstoten tot 100 km/h. Even checken op http://www.weather.com/ het wordt afgeraden om te rijden in het noorden van Arizona, flinke zandstorm, nul zicht, windstoten. Sta je dan in Page... Tja en dan kom je achter dingen als Planet of the Apes en The Hulk zijn hier vlakbij opgenomen. Ja ik weet het boeiend! Niet dus. We moesten dus nog een nacht op deze camping blijven. Achteraf niet zo erg, lekker de hele dag gerelaxt! Wasje draaien, boekje lezen.... We komen de dag wel door.
De volgende dag, de wind was gaan liggen de V8 ging weer met een flinke brul aan, en daar gingen we weer op naar de Grand Canyon!! Tja je hebt de foto's gezien je weet ongeveer wat het is maar hoe is het in het echt?? 'Overweldigend' Wat een uitzicht!

Zo apart om 100 miljoenen jaren van geschiedenis te kunnen zien in een enorme ravijn... En daar helemaal onderin een kleine riviertje, de Colorado River. We hebben ons laten vertellen dat ie van dichtbij nogal flink is. Maar ja je kijkt ongeveer anderhalve kilometer de diepte in.

Zo nu hebben we wel genoeg naar mooie stenen gekeken bedachten we ons zelf. Op naar de kust. Laten we naar San Diego gaan moet leuk zijn en is maar een kleine 1000 kilometer rijden. Zucht, gaan we weer. Bij San Diego werden we verwelkomd door veel groen en palmbomen... En ja daar, daar verderop zee!! Aan de baai van San Diego vonden we een prima camping. Met een leuk zwembad en een jacuzziiiii! Niet zo goed als de Kreek uiteraard maar precies goed om even bij te komen van al dat rijden.
De eerste dag hebben we Seaworld bezocht. Chris was hier 15 jaar geleden in Florida met haar familie naartoe geweest en wilde er nu graag weer heen. Echt heel erg leuk!

De tweede dag hebben we Ed zijn jeugdsentiment ‘de USS Midway' bezocht. Dit is een enorm vliegdekschip (nu een museum) dat o.a. in de Vietnam- en de golfoorlog dienst deed en nu in de haven van San Diego ligt. 's Middags nog even downtown San Diego bezocht en allebei de conclusie getrokken dat SD bijna net zo leuk is als San Francisco.
Inmiddels hebben we San Diego alweer ver achter ons gelaten en zijn we langs de kustweg (Pacific Coastal Highway 1) weer op weg naar San Francisco. We zijn door Orange County gereden. Dit is het gebied van de MTV programma's ‘The O.C' en ‘Laguna Beach' . Hier wonen de zeer gefortuneerde Amerikanen en dat is te zien!

Echt een heel mooi gebied met palmbomen, mooie stranden en grote villa's. Nachtje geslapen in Newport Beach. Ten noorden van Orange County ligt Los Angeles. We hebben op aanraden van veel Amerikanen besloten om LA over te slaan. Voor ons dus geen Beverly Hills, Hollywood en Universal Studio's. Als je alles goed wilt bekijken heb je minstens 3 dagen nodig en deze tijd hebben we niet. Bovendien kost het ook allemaal veel geld en dit geld bewaren we liever voor andere leuke dingen.
Los Angeles zijn we gister dus voorbij gereden en gisteren hebben we een fantastisch stuk kustweg gereden 100 km waar de bergen in de zee overgaan. Onderweg een hele kolonie met grote zeeolifanten op het strand zien liggen!
We staan nu op een kleine camping aan een riviertje onder de dennenbomen. Buiten lekker vuurtje gestookt, biertje erbij, pastatje gekookt en ja hoor...... regen! Voor het eerst in 4 weken regen!!! En hard!!!
Maar ieder nadeel heeft zijn voordeel! Eindelijk tijd om het stukje voor onze weblog af te maken!
Nog 2 daagjes en dan moeten we ons campertje weer inleveren. En we raakten er net een beetje aan gewend. Alles opruimen en zo voordat je weg rijdt, het dumpen van het afvalwater (ging de eerste keer al gigantisch mis! Ed met allemaal vieze derrie over zich heen), lekker alles uit de backpack in kastjes, ons knusse bedje boven de cabine, koken in het kleine keukentje, 's avonds fikkie stoken! En toch hebben we nu superveel zin om naar Hawaii te gaan, onze volgende bestemming. Zaterdag vliegen we daarheen voor een week zon, zee en strand! Wat een leven!

Lieve allemaal! We hopen dat dit stuk het lange wachten een beetje goedmaakt! (Sommige van jullie werden wat ongeduldig merkten we

. Probleem is dat we gewoonweg geen tijd hebben om verhalen te schrijven! Veel te veel te doen en te zien hier in The States!

Dikke tuut van ons