Indonesië
We laten de westerse wereld achter ons en maken ons klaar voor een nieuwe 'Oosterse' ervaring. Maar voordat we met zijn tweeën deze andere wereld gaan ervaren krijgen we bezoek. Chris haar Moeder en twee zussen Olga en Judith komen ons gezellig opzoeken. Wel een apart gevoel om in Australië in het vliegtuig te stappen om je familie weer te zien maar dan niet in Nederland. Bij aankomst bij het hotel staan ze al op ons te wachten. Met veel gelach en een enkele traan worden we opgevangen en het vertrouwde gevoel is direct weer aanwezig. Alcoholische versnapering erbij en heerlijk bijkletsen. We zijn natuurlijk reuze benieuwd naar alle nieuwtjes en roddels uit Nederland. Helaas is het al vrij laat en is het tijd om ons bed in te duiken. Wat een paradijs dat hotel!

We verblijven in het Bali Hyatt Hotel in Sanur. Niet echt een backpackers hostel! We genieten van alle luxe die we de afgelopen tijd niet meer gewend waren.
Het is heel gezellig om weer door familie omringd te zijn, maar twee dagen stil zitten in een resort maakt ons een beetje onrustig. Chris haar familie wil net als ons graag meer van Bali zien. De plannen worden kort besproken en de volgende bestemming op Bali staat vast. Ubud, de culturele hoofdstad van Bali met veel leuke souvenir winkels en sfeer. En Bali is overigens één en al cultuur. Bijna iedereen is Hindoe. En volgens de Hindoeïstische leer moet iedere familie een kleine tempel thuis hebben. Ieder dorp moet tenminste drie tempels hebben en dan zijn er ook nog openbare tempels. Er wordt geschat dat er meer dan 20.000 tempels zijn op Bali. En laten we maar niet beginnen over alle rituelen. Ze hebben het er maar druk mee!

In Ubud hebben we leuke toeristische dingen gedaan. We zijn naar het olifanten park geweest. Waar we 's ochtends olifanten voerden en daarna een ritje op hun rug konden maken. Het Monkey Forest was ook een hele belevenis. Erg grappig om doorheen te wandelen. Olga had alleen een beetje pech met een aap die dacht dat haar schoot een wc was. Ook hebben we een houtbewerkingwerkplaats bezocht, verschillende tempels en een Balinese dans.
De volgende twee daagse stop was Candi Dasa. Een dorpje aan de oostkust waar je lekker kan eten en relaxen. Dus na een fijn dagje die voornamelijk uit massages, beetje zwemmen en vooral niet te vergeten het bijwerken van het kleurtje! Vanaf Candi Dasa zijn we naar Amed gegaan. Hier kan je fantastisch snorkelen vanaf het strand en vanaf een bootje hebben we met onze snorkels een wrak kunnen bewonderen.

We wilden graag ook iets anders zien dan het strand en besloten om twee nachten in Belimbing te blijven. Een klein dorp in het midden van Bali en bekend om de mooie rijstvelden. Vanaf ons balkon hadden we een prachtig uitzicht over de rijstvelden en ‘s middags heeft de tuinman ons begeleid bij een mooie wandeling door het gebied. Dit ziet er toch beter uit dan een Hollandse akker...

Seminyak werd de volgende stop. Weer een mooi hotel, lekker eten (de ontbijtbuffetten zijn echt ongelooflijk!) en voor de familie veel shoppen.
De laatste daagjes werden weer doorgebracht in Sanur. En ook hier weer genoten van massages en verwennerij. En zo moesten we alweer afscheid nemen van elkaar. Veel te snel gegaan die twee en halve week!
Na het afscheid van de familie werd het tijd om weer verder te gaan op backpackers budget. Met onze eerste nacht weer met zijn tweeën gaan we van 1.200.000 R/pn naar 90.000 R/pn. We moeten wel iets aan luxe inleveren maar deze kamer bevalt ons ook prima! De volgende ochtend nemen we een taxi naar Gilimanuk waar we de ferry pakken naar Java. De stad waar we aankomen heet Banyuwangi. Gelijk een wereld van verschil met Bali. Hier komen bijna geen toeristen. We worden bekeken alsof we van een andere planeet komen. Maar iedere keer als wij een glimlach opzetten krijgen we een brede glimlach terug. Een ander groot verschil is dat bijna iedereen hier moslim is. 's Avonds maken we voor het eerst kennis met de 5 dagelijkse oproep tot gebeden. Door de hele stad horen we de luidsprekers tetteren met Allah Ahkbar..... En de rest verstaan we niet. Het lijkt wel alsof we een slechte horror film zitten. Heel apart al dat gemurmel. Gelukkig waren we niet voor niks in het fijne Banyuwangi. We hadden een gids geregeld om ons naar de Kawah Ijen te brengen. Een unieke vulkaan met een actieve zwavelmijn in de krater. Ooit hebben wij een indrukwekkende documentaire gezien over deze mijnwerkers. We hadden toen geen idee waar dat was. Maar het kwartje viel direct toen we informatie zochten over Oost-Java en informatie over de krater lazen. Onze gids, Fengi een lokale jongen van 24, haalden ons om 5 uur 's ochtends op. Hij had voor de trip een jeep geregeld met een hele enthousiaste chauffeur. De heenreis scheurde we constant claxonerend door dorpen met een bloedgang. Wat een mannetje! 2 Uren later kwamen we heelhuids aan bij de voet van de krater. We begonnen aan onze klim en zagen de eerste mijnwerkers met bepakking van 60 tot 90 kilo voorbij lopen. Halverwege kwamen we bij het weegstation en probeerde Edwin eens 90 kilo op zijn rug te zetten. Pfffff... ZWAAR!

Ondertussen konden we met de mijnwerkers praten dankzij Fengi onze gids/tolk. Er zijn ongeveer 300 mijnwerkers en iedere mijnwerker haalt 2 keer per dag 60 tot 90 kilo aan zwavel uit de krater. Één kilo zwavel levert 600 roepie's op. Voor twee keer 90 kilo is dat ongeveer 8,50 Euro. Bijna onmenselijk als je ziet wat ze er voor moeten doen, maar voor hun is het veel geld! De klim tot de rand van de krater duurde ongeveer een uur. Vanaf de rand hadden we een heel mooi uitzicht over het meer in de krater. Na een kwartier wachten, tot de ergste zwaveldampen weg waren, begonnen we aan de afdaling in de krater. Over een heel klein pad, door de rook, klommen we naar beneden. Ondertussen kwamen er nog steeds mijnwerkers met hun zware bepakking omhoog over hetzelfde pad.
Een paar keer moesten we achter een steen schuilen voor de enorme zwaveldampen die je bijna verblinden en laten stikken! Na een halfuur waren we eindelijk beneden en zagen we de pijpen waar het vloeibare zwavel uit komt zetten. Zodra de zwavel afkoelt wordt het hard. Hier wordt het in manden gedaan om door de mijnwerkers uit de krater te worden getild.

De weg omhoog was nog veel zwaarder. Omdat je zwaarder begint te ademen door de klim en je steeds moet hoesten door de zwaveldampen. En dan hadden wij nog niet eens bepakking!! Wat een leven voor die mijnwerkers echt ongelooflijk. Na een indrukwekkende ochtend kwamen we terug in Banyuwangi. We wilden niet 's middags lang gaan reizen en hadden besloten om nog een nacht te blijven. Fengi nodigde ons uit om samen met een vriend van hem naar het strand te gaan. Helaas regende het, maar ze hebben ons achter op de scooter meegenomen naar een warung van hun vrienden. Een warung is een eetstalletje aan de kant van de weg. (We kregen een satéstokjes met kippendarmpjes gevoerd!) We hebben een paar biertjes gehaald en heel gezellig over ons leven in Nederland en hun leven in Indonesië gekletst. De volgende dag hebben ze ons 's ochtends weer met backpack en al achter op de scooter naar het treinstation gebracht.
Vanuit daar zijn we in 5 uren met de trein naar Probolingo gegaan. Vanuit Probolingo kan je makkelijk bij de Bromo vulkaan komen en de volgende ochtend werden we om kwart over drie gewekt om met jeeps naar een uitkijkpunt te rijden om de zonsopkomst te bekijken. Na een helse rit in het donker door de wolken en de regen, was er boven bij het uitkijkpunt helaas weinig te zien. Wel zijn we, sportief als we zijn, de Bromo nog opgelopen, maar de regen verpestte weer het uitzicht. Maar weer terug naar het hostel even lekker ontbijten, douchen en op naar Jogyakarta (Yogya). We hadden bij de bromo een paar andere Nederlandse backpackers leren kennen en met hun hebben we een minivan geboekt om ons naar Yogya te brengen. Yogya is een leuke stad en we besloten om hier een beetje bij te tanken voordat we weer de trein zouden nemen naar Jakarta. We hebben in Yogya een scooter gehuurd en heerlijk rondgereden om de omgeving te verkennen, we hebben de Prambanan tempel bezocht die helaas bijna helemaal verwoest is door de aardbeving van 2006. Beetje bij beetje zijn ze de boel weer aan het opbouwen en het renoveren en ze zijn nog lang niet klaar. Blokken van duizenden kilo's moeten weer opgestapeld en hersteld worden. Natuurlijk jammer dat de tempel niet helemaal gaaf is, maar dat maakt het wel indrukwekkend en speciaal. We zijn helemaal naar het strand gescooterd en lekker de bergen in. De grote trekpleister van Yogya is de Borobudur.

Een enorme tempel die zeer populair is bij de Indonesische mensen zelf. Tot onze verbazing bijna geen Europeaan te zien daar! Grappig was ook dat wij meer een trekpleister waren dan de Borobudur zelf. Iedereen wil met je op de foto en als ze het niet durven te vragen dan nemen ze gewoon stiekem een foto. Wij vonden het in ieder geval hilarisch!
We hebben ons nog een dagje op een Bejac laten rondrijden. Een Bejac is een fiets met drie wielen en een stoel voorop waar twee personen in kunnen zitten. Nou ja twee Aziaten denk ik dan, want wij hadden er aardig moeite mee. Bij iedere hobbel en bobbel zakten we bijna door dat ding heen! En die arme man maar fietsen. Hij bracht ons bij allemaal totaal oninteressante galerietjes en werkplaatsen voor batik en lelijke poppen. Niets gekocht natuurlijk, maar het was wel een leuke manier van je laten rondrijden en iedereen maar zwaaien en lachen. Net de koning en koningin!
Tijd om met de trein naar Jakarta te gaan. In Jakarta hadden we eigenlijk niets te zoeken, maar de treinreis door de bergen en rijstvelden was fantastisch! Jakarta zelf wordt in iedere reisgids beschreven als verschrikkelijk en dat klopt ook eigenlijk wel. Bij het uitstappen van de trein kwam de verstikkende hitte en de uitlaatgassen ons al tegemoet. Gelukkig hoefden we hier maar één nachtje te slapen, want de volgende dag stapten we alweer op het vliegtuig naar Singapore!
Mensen hebben altijd hele verschillende meningen over Singapore: You hate it or you love it! Nou wij waren wel blij weer een beetje in een westerse beschaving te zijn beland. De stad is heerlijk schoon, overzichtelijk, het openbaar vervoer is perfect en het eten waar dan ook in de stad is hemels! We hebben een leuk hostel gezocht in Little India. Een supergezellige buurt met de naam zegt het al...... enorm veel Indiers en Indische restaurantjes! Heerlijk al die geurende kruiden en curry's. Die de eerste avond dus gelijk uitgeprobeerd! Niet te doen zo scherp! Hoe doen die mensen dat toch!
Een paar dagen hebben we Singapore bekeken. Onder andere Orchard street met tientallen enorme shopping malls, Chinatown en het Koloniale district met hippe en klassieke barretjes en restaurantjes rond de rivier. We hebben ons prima vermaakt, maar helaas is Singapore een plek waar je vanwege de hoge prijzen niet te lang kan blijven hangen. Dus op naar de volgende bestemming: Maleisië!