Sorry lieve mensen. Jullie hebben lang op dit verhaal moeten wachten en inmiddels liggen onderstaande gebeurtenissen alweer een paar weken achter ons We cruisen nu in een volbeladen auto door het op dit moment snikhete Finland en zitten we nog een beetje in een dipje van de verloren WK finale van gister ?.
Toch willen we nog graag onze laatste Azie ervaringen met jullie delen.
Vanuit Singapore hebben we de bus gepakt naar de meest zuidelijke stad van Maleisie, Johor Bahru. Singapore is zo klein dat we binnen een half uurtje al bij de grens waren. Daar moesten we uit de bus stappen, langs de douane van Singapore en weer in een andere bus stappen om verder te rijden. Over de grote brug heen die Singapore van Maleisie scheid en aan de Maleisische kant weer hetzelfde..... bus uit, langs de douane van Maleisie, bus weer in en 5 minuten later kwamen we op het busstation van Johor Bahru. In Johor Bahru hebben we de auto opgehaald die we voor 8 dagen hadden gehuurd en nu was het wachten op Nynke. Nynke zat vast in Kuala Lumpur vanwege de aswolk die boven Europa hing. Ze kon pas een week later naar huis vliegen en zo kon ze mooi nog een weekje met ons mee rijden. Heel onverwacht, maar supergezellig. Zo denk je dat je voor een jaar afscheid hebt genomen van elkaar en zo zie je elkaar toch twee keer! (eerste keer twee weken in Australie).
Het plan war om de oostkust van Maleisie te gaan ontdekken. Dit gedeelte is iets minder bekend bij toeristen en daarom leek het ons juist leuk om te doen. Eerste bestemming: Mersing. Drie uurtjes later door enorme regenbuien, maar over perfecte Maleisische wegen kwamen we aan. Het was inmiddels al avond, dus eerst maar opzoek naar accommodatie. Beetje boven budget, maar heerlijk geslapen! Nadat we ons een beetje beter verdiept hadden in de Oostkust trokken we de conclusie dat acht dagen misschien toch we wat lang was, dus besloten we de dag erop om toch ook maar een stuk van de westkust te gaan zien. We hebben een nachtje in Melakka geslapen, een gezellige stad met veel Nederlandse en Portugese invloeden.

Daarna zijn we doorgereden naar de Cameron Highlands, één van dé hoogtepunten van Maleisie. En na zo'n zes uurtjes over de meeste geweldige snelweg en slingerende bergweggetjes te hebben gereden kwamen we aan.
De omgeving is echt prachtig. Indrukwekkende theeplantages in heuvelachtig gebied en 's ochtends de zonsopkomst bekeken. Helaas waren we hier iets te laat voor doordat we een afslagje hadden gemist.
We zijn door het binnenland naar Cherating aan de Oostkust gereden voor een paar daagjes strand!

Helaas moesten we Nynke daarna weer op de bus richting Kuala Lumpur zetten, want de volgende dag kon ze eindelijk mee op een vlucht naar Amsterdam.
Met zijn tweetjes hebben we Lake Kenyir opgezocht. Een enorm stuwmeer met prachtige watervallen en allemaal kleine eilandjes en daarop vakantie resorts. Eigenlijk was het niet de bedoeling om daar te blijven slapen, maar het werd al erg laat en dus besloten we voor de goedkoopste optie te gaan. We hebben een klein bootje met een schipper geregeld en binnen een half uurtje waren we bij onze bestemming. We waren de enige gasten en het personeel sprak geen woord Engels , maar dat mocht de pret niet drukken. De volgende dag regende het heel hard, dus onze bootsman maar opgebeld om ons geplande toertje af te zeggen en te vragen of hij ons weer aan vaste wal wilde zetten.

Richting de kust hoopten we dat het weer wat op zou klaren, maar de tropische regenbuien bleven maar aanhouden. We hebben onszelf getrakteerd op een mooie kamer met warme douche en zelf een tv!!! En de hele dag heerlijk op bed gelegen!
Twee dagen hebben we doorgebracht in Kota Bahru waar we onze auto weer moesten inleveren. Twee keer hebben we chinees gegeten, omdat dat in deze zeer strenge islamitische stad de enige plek is waar je een biertje kan drinken!

We waren het hele moslim gedoe best wel een beetje zat en waren heel opgelucht dat we naar de Perhentians gingen. De Perhentians zijn twee super mooie tropische eilandjes (ook Moslim, maar niet zo streng als op het vaste land) op een half uurtje varen van de oostkust. Helaas is het hele ongerepte er door het snel opkomende toerisme een beetje af, maar als je goed zoekt, kun je altijd wel een mooi verlaten strandje vinden. Tien dagen hebben we hier doorgebracht en Edwin heeft zijn open water duikbrevet gehaald.

Uiteindelijk werden we een beetje door luiheid bevangen en werd het toch echt tijd om naar Kuala Lumpur af te reizen. Ondanks dat de Perhetians een beetje verpest zijn door het vele toerisme en dat de mensen die er wonen totaal geen besef hebben van de schoonheid van hun omgeving en er dus ook absoluut niet zuinig op zijn, hebben wij er genoten van het duiken en het snorkelen en van alle hele leuke mensen die we hebben ontmoet.
De busrit naar Kuala Lumpur duurde 9 uren en was uitzonderlijk comfortabel. We hadden een tip gekregen over een leuk hostel in de buurt chinatown en besloten daar maar heen te gaan. Bij aankomst bleek het een groot hippiefestival te zijn daarbinnen en we hebben ons kapot gelachen. Mensen zaten overal jointjes te roken, sliepen in de hal op de grond en het personeel was ook een beetje' vreemd'. Na twee nachten besloten we een hostel iets dichter bij het centrum op te zoeken. Een super gezellig hostel met geweldig personeel en verassend veel gezellige Nederlanders. Kuala Lumpur beviel ons best goed en we zijn hier 6 dagen geweest o.a. omdat we ons visum voor Thailand vanuit hier moesten regelen. Normaal krijg je bij binnenkomst in Thaliand een toeristenvisum voor één maand, maar omdat we in ons hoofd hadden iets langer te blijven en de Thaise regering de twee maanden visa gratis uitgaf om het toerisme een boost te geven besloten we hem in KL te halen. Drie keer op en neer naar de Thaise ambassade, maar uiteindelijk is het gelukt en hebben we er weer een mooie plakker in ons paspoort bij!

We konden een goedkope vlucht naar Krabi regelen en op 13 mei kwamen we in Thailand aan. Toch weer een heel ander land dan Islamitisch Maleisie en dat valt zeker op. Veel blanke mannen op leeftijd met een mooie jonge Thaise schone aan hun zijde, onwijs veel ladyboys (mannen omgebouwd tot vrouw en je ziet het verschil dus vaak echt niet!!!) en alcohol en lekker eten in overvloed (vooral de goddelijke thaise massages niet vergeten!). We zijn een paar dagen lang o.a. met een scootertje heel relaxed langs de werkelijk prachtige Andaman coast van strandje naar strandje gehopt en genoten onwijs van de heerlijke sfeer.
Na zes dagen hebben we de boot gepakt naar Ko Phi Phi. Ko PhiPhi is een klein tropisch eilandje in de vorm van een zandloper met in het smalle platte deel een klein dorpje met smalle steegjes vol winkeltjes, duikshops, hotelletjes en guesthouses, barretjes en opvallend goede restaurantjes. Vlakbij Phi Phi ligt het eilandje waar de film the Beach is opgenomen en een bezoekje daaraan mag uiteraard niet ontbreken. Een dag hebben we met een Engels stel een houten longtailbootje gehuurd om lekker te snorkelen en te zwemmen en natuurlijk de filmlocatie te zien.

Het was het begin van het regenseizoen en op een enkele stevige regenbui na merkte je er vrij weinig van. Behalve dan dat het de lucht onwijs warm en vochtig was en dat je constant liep te zweten. Onze dagen bestonden dus voornamelijk uit op het strand liggen, beetje zwemmen, lekker makkelijk drie keer per dag heerlijk uit eten, af en toe op bed een filmpje kijken en 's avonds op het strand biertjes drinken (één avond hebben we aan de buckets gezeten, kleine strandemmertjes gevuld met een enorm fout mixje waar je dus heel dronken van wordt en dat hebben we geweten de volgende dag) Wat een leven!!!

Op het moment dat wij in Thaliand waren, waren er ook de ongeregeldheden in Bankok en andere delen van Thailand. Via de tv kregen we er verschillende dingen van mee en het is er daar best heftig aan toe gegaan. Bij ons merkte je er echter helemaal niks van en zorgen hoefden we ons absoluut niet te maken het schopte alleen onze vervolgplannen voor Thailand wel een beetje in de war. Het was misschien wel te doen om naar het noorden te reizen, maar aangezien er een avondklok ingesteld was en het overgrote deel van de toeristen weggegaan is, heb je daar niet zoveel te zoeken. Daar gaat het voordeel van je 60 dagen visa! Alle moeite voor niets! Gelukkig was ie gratis!

En of het nu de klamme hitte was, de te relaxte sfeer, het makkelijke heerlijke eten, het absoluut niets hoeven doen (in Azie wassen en strijken ze je zak vieze was voor een paar euro!)het afhankelijk zijn van openbaar vervoer, de bevolking die onwijs lief is, maar je altijd een poot probeert uit te draaien (het stomme is dat je het altijd weet, maar er gewoon niets tegen kunt doen), de ongeregeldheden in de rest van het land of misschien toch een beetje heimwee?.......
Ineens kwam het idee naar boven om Azië te verlaten en de overige drie maanden van onze wereldreis in Europa te vervolgen. Want ja... we zijn inmiddels de halve wereld over geweest, maar wat hebben we nou eigenlijk allemaal van ons eigen continentje gezien? Bij weer eens een heerlijk ontbijtje op Phi Phi klapte Chris het idee op tafel. Ed knipperde eens met zijn ogen, heeft vijf minuten verdwaasd om zich heen gekeken van dit ietwat dwaze voorstel en het was klaar. We hebben een globaal Europa plan gemaakt. Scandinavië en Oost-Europa moest het worden. Om de kosten te drukken werd het kamperen . Een uur later waren we helemaal vol enthousiast over het idee, we hebben ons nog even afgevraagd of we niet spijt zouden krijgen dat we Laos, Cambodja, Vietnam en China overslaan. Maar in het hoofd en het hart was de beslissing al gemaakt. We hebben de tickets omgeboekt en een week later konden we naar huis vliegen! Ook nog een hele leuke bijkomstigheid natuurlijk is dat we dus een paar weekjes thuis konden zijn, omdat we daar de voorbereidingen voor onze Euro trip gingen treffen. Ons laatste weekje Thailand hebben we deels op Phi Phi en deels op Phuket doorgebracht. En weer bestond deze week voornamelijk uit relaxen, relaxen en relaxen en nu natuurlijk plannen maken voor de rest van de trip!!!
We zijn naar Hong Kong gevlogen om daar nog een dagje de stad te bekijken. Achteraf jammer dat we daar niet langer voor hebben uitgetrokken, want Hong Kong is zo'n aparte metropool en heeft veel indruk op ons gemaakt. Na een lange dag door HK gewandeld te hebben stapten we om twaalf uur 's nachts moe, voldaan, maar vol adrenaline van de spanning om weer naar huis te gaan en iedereen weer te zien, in het vliegtuig om twaalf uur later te landen op Schiphol!

Veel liefs van ons!